Oleiros 1-1 Taragoña (8-11-2009)

Outra tarde desapacible co campo algo embarrado esperaba ó equipo. Os once primeiros foron:



Non escomenzou o partido de boa maneira o equipo, non presionabamos como acostumamos e estabamos algo asediados (sen pasar ningun tipo de perigo) pero sempre rondaba o balón a nosa área.

O partido transcurria sen sobresaltos ata que o individuo que se facía pasar por árbitro pitou un penalti que a moitos nos costou creer, e para máis inri pouco tempo despois non pitou dous sobre Milú (un bastante claro):

O equipo estaba desconcertado ante a actuación arbitral e non consigueu facer moito dano ó rival.

Chegaba o descanso, o equipo mentalizouse e saiu con outros brios (como xa pasara ante o Ribeira), fruto desa presión e gañas veu o empate nun tiro cruzado de Ita que sorprendeu ó porteiro, e varias ocasións máis que o porteiro desbaratou con boas intervencións:

Tamen o Oleiros tivo as súas ocasións e xogadas polémicas. Sobre todo despois da expulsión de Tembra (por insultar a un contrario):

Ainda quedou tempo para outra ocasión e un novo penalti sobre Milu (este clarísimo):

Na miña opinión a nivel de entrega e pelexa no terreo de xogo o equipo estuvo sobervio, creo que se dou todo o que se podía dende o primeiro ó último. É unha magoa que outra semana máis o señor de negro non estivese á altura do encontro. En canto ao partido creo que a primeira parte foi un chisco rara porque realmente non se crearon moitas ocasións de gol nin por un lado nin polo outro, pero había unha incretedumbre sempre xa que o balón rondaba unha e outra área seguido, e polas dimensión do terreo calquera xogada podía traer moito perigo en calquera xogada. Nesta primeira parte creo que o equipo estivo partido en dous, no que o centro do campo case non existeu ( normal polo tipo de campo ). En canto á segunda creo que se xuntou moito máis a raíz de que Milú ( por certo partidazo, onde quedaron aqueles tempos donde a calidade lle sobraba, pero o físico...jijijijii, case ata non ten barriguiña) viña unha e outra vez a recibir de espaldas e construía el o xogo, por certo opinión persoal, é para min onde ten que estar por detrás dos puntas con total liberdade para facer o que lle dea a gana. Nesta segunda metade o equipo creou as mellores ocasión do encontro cun tiros de Teaio, e David moi ben detidos polo porteiro local. Creo que estamos na boa liña, o problema e que por xogo gañas e entrega nestes dous últimos encontros deveríamos ter polo menos catro puntos, e só conseguimos un. Esperemos que esta semana poidamos volver a senda das victorias ante o Carcacía.

Teño que dicir que a xogada de gol é de tiraliñas, moi ben moi ben.

Esto é o que puxo o periódico sobre o partido desta semá:

Mucho músculo y poco fútbol ofrecieron el Atlético Oleiros y el Taragoña en un derbi que discurrió más cerca callejón de la bronca que de la excelencia (1-1), una tendencia a la que sin duda aportan una buena dosis de culpa las estrechas dimensiones del terreno de A Trinidade, donde se apostaron más de cien espectadores. Los visitantes señalaron con el dedo acusador a un árbitro que señaló un penalti -«inexistente», dijeron- a favor de los oleiristas, quienes, además de negarlo, reclamaron dos lanzamientos más desde los once metros. Y que también los dejó con diez al expulsar a Tembra (min 85). Hubo ocasiones para ambas conjuntos y, como siempre, más para un lado u el otro, según que el hablante fuera local o visitante. Goles: 1-0, min 15: Fu, al convertir un penalti; 1-1, min 60: Ita, dentro del área.