Taragoña 3-1 Oleiros (27- Abril - 2009)

A MIÑA CRÓNICA

Acercase o final de Liga, e o noso equipo xa non se xoga nada máis que a honra (que é bastante), asi que deberiamos xogar con tranquilidade e sen nervos.

Visitaba A Lomba o Oleiros, co precedente do partido de ida, sabíamos que non ía ser un partido máis, porque había no vestiario gañas de revancha.

E así foi, un partido moi disputado e con moita entrega polos dous equipos. Igual non foi un partido vistoso (para nada) pero tivo emoción.

Yuli na portería, unha defensa formada por Teaio, Carro, Penka, Manel, Tembra. Na medular entraron Valentín, Moncho, Lepe e na dianteira estaban Kasillas e Ita. Estos foron os once encargados de sacar o partido adiante.

A primeira parte, a verdade, non foi un homenaxe ó bo fútbol nin moito menos. Puidemos ver como nun gran despiste demos un gol en bandexa ó Oleiros, e o Percebeiro non desperdiciou a ocasión facendo subir o tanto ó marcador.

Non tiña pinta de que puideramos sacar este partido adiante, pero nunha xogada individual maxistral por parte de Ita, na que regateou ata tres contrarios chegando á liña de fondo e dando o pase da morte a Kasillas, que sempre esta ahí (como Raúl )

Despois do descanso o partido non millorou e sigueu polos mesmos cauces, ata que nun remate á saída dun corner, Berto peinou o balón, Penka desviouno un pouco, o porteiro intentou atallar e manter o balón fora da portería pero o árbitro concedeu o gol que nos daba a victoria momentanea. Nese momento na grada instaurouse a duda, pois a visión non era boa, e según a miña posición, apostaría que non entrara o balón e que fose falta de Penka ó porteiro por darlle ó esférico cando este tiña a mán sobre él.

O seguinte sobresalto foi cando, despois dunha falta Teaio encarouse cun contrario, este escupiulle e Teaio reaccionou, co que foi expulsado o ter xa unha amarilla de antes. Proseguiron insultos co que podemos perder a un dos xogadores máis en forma do equipo para a copa, unha pena.

Finalmente nun pase longo dende a defensa, Berto (posiblemente en fora de xogo) peina ou estorba ó defensa, co que o balón cae franco para a entrada en velocidade de Canarias (que entrou nesta segunda parte como Toño, Emilio, Xaquin, Iván de xogador de campo) que despois de moitas duda vate de disparo raso ante a saida do porteiro.

Asi chegou ó final do partido cunha victoria non moi lucida pero merecida e que server para seguir pensando no carto posto da clasificación.

Noraboa rapaces.

a veradad e que non foi un partido moi bonito para o espectador pero o que contaba era ganar e mais contra este equipo e agora a seguir e a polo cuarto posto que o cordeiro ta de capa caidad e posteriormente a polo pase na copa, jijiji e un inciso a xente que foi ver os miticos si por algunha extraña casualidad le esto que sepa que nos gustaria que nos foron ver e co seu apollo o mellor nos despois tamen somos miticos jijiji

Primeiro decir que o resultado foi 3-1 non dous un,e despois decir que si que o partido non foi ninguha obra de arte nin moito menos pero o importante era sacar os tres puntos a diante e consegir kitarnos asi unha espiña de enrriba do partido de ida e tamen acabala temporada invictos na kasa. Decir tamen que e unha pena o de Teaio que creo que xunto con Yuli son os dous xogadores mais destacados de toda a temporada. Espero que acta non refleje o do comentario.

Xa está todo dito, pero o resultado gústame, que despois dalgún tempo xogando e non sacar victorias, conseguimos unha boa que aínda nos permite quedar cuartos, aínda que non depende de nós. O partido non foi moi bonito, pero estuvo moi emocionante, e por encima conseguimos un dos triunfos que gustan moito

Di que si capi que hai victorias que saben a gloria(unhas mais ca outras) verdade.