Taragoña 2 - 3 Brión (5-9-10)

Comenzaba outra tempada máis en Taragoña. A vida seguía igual (mesma directiva, mesmo entrenador, e case case os memos xogadores). O único cambio realmente importante, foi o terreo de xogo, agora dunha impecable herba artificial.

Chegaba á Lomba un dos aspirantes ó titulo, segun as faladurías. Para enfrotalos Miguens saltou co seguinte once inicial:

Yuli na portería, defensa de catro formada por Rafa no lateral dereito, Pedro e Penka como centrais e Tembra de lateral esquerdo.

A loita polo balón na medular quedou encargada para Valentin e Chakar no centro, Canario e Lepe nas bandas e Milú na media punta.

O gol, un ano máis, era cousa de Berto.

O partido comenzaba ben, o Brión era incapaz de crear perigo, e o Taragoña con contraataques e balón parado creaba bastante perigo na portería do Brión.

E efectivamnete, nun balón parado conseguiría adiantarse o Taragoña no marcador. Foi nunha falta lateral dende a dereita ben votada por Lepe, que Berto reamata de cabeza, chega a tocar nun defensa e introducese na porteria rival.

Poucos minutos despois, unha falta idética, puido convertirse no dous a cero, pero esta vez o porteiro fixo unha gran intervención.

A segunda parte foi totalmente diferente, o Brión comezou a crear moito perigo con balóns largos, e nun deles Yuli intenta despexar de puños, bate no dianteiro e introducese na nosa portería. Anteriormente Yuli salvara unha pena máxima cometida por el mesmo.

Ainda non acabaría a cousa ahi, pois o Brión puxose por diante no marcador, a cousa complicabase para o Taragoña, unha boa xogada de Canario pola banda dereita chegando ata a liña de fondo non sirveu para empatar pois non se dou materializado.

Si se conseguiría o empate a punto de chegar ó final. Mediante un penalti transformado por Berto, e cometido polo porteiro sobre Fili ó chegar tarde nunha saída.

Así debería rematar o partido, pero....unha vez máis, nun corner a favor, un gol en contra.

Agora so queda levantarse e seguir loitando para coseguir victorias.

O resumo está bastante claro. Solo apuntar que non se mereceu esta derrota. A actitude dos xogadores, dende o primeiro ao último foi de resaltar. Pero o resultado non acompañou. Creo que para o xogo realizado o resultado non é xusto, pero, como sempre o que perdoa paga. Non queda máis que decir que aquilo de que non se pode un lamentar desto se non mirar para adiante e pensar xa no seguinte partido.